EXCEPTIONIBUS FACTI.

329

ſtio vlterius admittitur. l. non erit §. dato ff. de iureiur. §. item

ſi quis poſtulante Inſt. de·act. & § æquè ſi debitor Inſt. de ex-

cept. adeo magnam vim in iure iurisiurandi religio obtinet

✝ vt tranſactioni aſſimiletur. l. 2. ff. de iureiur. & rei iudicatę,

l. 1. in·prin ff. quarum rer. act. dat. l 2. & l. qui iuraſſe 26. §. fin.

ff. de iureiur. ſolutioni l. iuſiurandum 27· .ff. eod. acceptilationi

& nouationi, l. iusiurandum 40. & d. l. qui iuraſſ. d. tit. vt ita

omnis cõtrouerſiæ finis habeatur iuramentũ. c. & ſi Chri-

ſtus § Iacobus ext. de iureiur. Et ex eo recte litis finitæ exce-

ptio detur, quę tamen ✝ in continenti probari debet. Si enim

dubitetur an iuratum ſit, non impedit litis ingreſſum l. nam

& poſtea cum ibi not. ff de iureiur. Bart. in l. cum quærebatur

§ proinde ff. iudic. ſolui Cum vero iuramentum non ſit vni-

us modi, ſed aliud voluntarium: aliud iudiciale, aliud ne-

ceſſarium, nõ immerito quæritur ex quo ✝ hæc exceptio fa-

cti ſeu litis finitæ oriatur & competat, Et datur tantum ex

iudiciali & neceſſario iuramento. Eſt autem iudiciale ✝

iusiurandum, quod pars parti in iudicio defert iudice

approbante, leg. 1. & leg. 3. in princ. ff. de iureiur. & §. æquè

ſi debitor Inſtit. de except. Et quia ad delationem huius iu-

dicis authoritas accedit, omnis obligatio tollitur: & conſe-

quenter vbi nulla obligatio, ibi nulla actio. Vbi autem nul-

la actio, ibi recte exceptio facti, quæ litis ingreſſum impedit,

locum habet. Iuramentum neceſſarium eſt ✝ quod iudex

in defectum atque ſupplementum probationum partibus

in iudicio defert, l. admonendiff. de iureiur. l. in bonæ fidei C.

eod. tit. c. fin. de iureiur. Et hoc iuramentum, quia in iudicio

fit iudice deferente, vim rei iudicatæ habet, ſecundum Bart.

in l. Stichum §. naturalis ff. de ſolut. Eoque obligationem tol-

lit l. Iulianus & ibi notat. ff. de condict. indeb. Iuramentum

voluntarium ✝ eſt, quod ex con uentione pars parti extra iu-

dicium defert. l. iusiurandum, quod ex conuc̃tione in princip.

ff. de iureiur. Et licet per hoc iuramentum propter conſen-

ſum partium tollatur naturalis obligatio, tamen quia extra

iudicium factum, ciuilis remanet, quæ actionem producit,

ſed non cum effectu exactionis: Ex eo ergo exceptio iuris,

✝ poſt litem conteſtatam in vim peremptoriæ, quæ actio-

nem illam elidit, non item litis ingreſſum impedit. §. æquè

Inſtit. de except. Iuramentum vero vt licitum ſit & ex eo

4·6

47

48

49

50

51

exce-

X 5

EXCEPTIONIBUS FACTI 329 ſtio vlterius admittitur l non erit dato ff de iureiur item ſi quis poſtulante ⋯ Inſt deact æquè ſi debitor Inſt de ex cept adeo magnam vim in iure iurisiurandi religio obtinet vt tranſactioni aſſimiletur l 2 ff de iureiur rei iudicatę l 1 inprin ff quarum rer act dat l 2 l qui iuraſſe 26 fin ff de iureiur ſolutioni l iuſiurandum 27 ff eod acceptilationi nouationi l iusiurandum 40 d l qui iuraſſ d tit vt ita omnis cõtrouerſiæ finis habeatur iuramentũ c ſi Chri ſtus ⋯ Iacobus ext de iureiur Et ex eo recte litis finitæ exce ptio detur quę tamen in continenti probari debet Si enim dubitetur an iuratum ſit non impedit litis ingreſſum l nam poſtea cum ibi not ff de iureiur Bart in l cum quærebatur proinde ff iudic ſolui Cum vero iuramentum non ſit vni us modi ſed aliud voluntarium aliud iudiciale aliud ne ceſſarium nõ immerito quæritur ex quo hæc exceptio fa cti ſeu litis finitæ oriatur competat Et datur tantum ex iudiciali neceſſario iuramento Eſt autem iudiciale iusiurandum quod pars parti in iudicio defert iudice approbante leg 1 leg 3 in princ ff de iureiur æquè ſi debitor Inſtit de except Et quia ad delationem huius iu dicis authoritas accedit omnis obligatio tollitur conſe quenter vbi nulla obligatio ibi nulla actio Vbi autem nul la actio ibi recte exceptio facti quæ litis ingreſſum impedit locum habet Iuramentum neceſſarium eſt ⋯ quod iudex in defectum atque ſupplementum probationum partibus in iudicio defert l admonendiff de iureiur l in bonæ fidei C eod tit c fin de iureiur Et hoc iuramentum quia in iudicio fit iudice deferente vim rei iudicatæ habet ſecundum Bart in l Stichum naturalis ff de ſolut Eoque obligationem tol lit l Iulianus ibi notat ff de condict indeb Iuramentum voluntarium eſt quod ex con uentione pars parti extra iu dicium defert l iusiurandum quod ex conuc̃tione in princip ff de iureiur Et licet per hoc iuramentum propter conſen ſum partium tollatur naturalis obligatio tamen quia extra iudicium factum ciuilis remanet quæ actionem producit ſed non cum effectu exactionis Ex eo ergo exceptio iuris poſt litem conteſtatam in vim peremptoriæ quæ actio nem illam elidit non item litis ingreſſum impedit æquè Inſtit de except Iuramentum vero vt licitum ſit ex eo ⋯ 46 47 48 49 50 51 exce X 5