PSALMI QVARTI.

63

quo mihi eſſet bonum expectandum Putas ne Deum

in cœlis tam ocioſum eſſe, vt curam tui habeat in ter-

ris Exiſtimas ne ab ore altiſsimi, ſicut in Threnis Hie-

remiæ dicitur, egredi bona ac mala Ego mallem, in-

quiunt, abundare frumento & muſto, quam multa gra-

tia & fauore Dei tui. Det vitam, det opes, animum mi-

hi æquum ipſe parabo. Hę & id genus aliæ ſunt impio-

rum Epicuręorum voces, qui contempto Deo, ſtudent

tantum externæ & mundanæ tanquil·litati. Sed nihil

eſt magis impium. Non enim conditi ſumus ad ima-

ginem terrenorum bonorum, ſed ad imaginem Dei, vt

Deum cognoſcamus, & cœleſtibus bonis ornemur.

Longe autem aliter affecti ſunt pij. Hi enim non con-

temnunt Deum, ſed inuocant eum: non inhiant terre-

nis, ſed cœleſtibus bonis: nõ quærunt tranquillitatem

& felicitatem ſuam in externis facultatibus, ſed in gra-

tia & fauore Dei. Leua, inquiunt, ſuper nos lumen

vultus tui DOMINE. Illi Epicuræi quærunt frumen-

tum & muſtum, putant ſe felices, ſi his rebus in hoc ſe-

culo abundauerint. Nos autem quærimus felicitatem

noſtram tantum in lumine vultus tui. Si tu reſpexeris

nos benigno vultu, ſi tu faueas nobis, & fueris nobis

propitius & miſericors, nihil prorſus deerit nobis.

Non quærimus lætitiam carnalem, qualem mundus

ſectatur, ſed lætitiam conſcientiæ. Lætentur illi pro-

pter ſuas diuitias, propter abundantiam frumenti &

vini ſui. Da tu mihi lætitiam in corde meo, exhilara

conſcientiam meam tuo fauore, & ſufficiet mihi gratia

tua: fieri enim non poteſt, quin in pace ſimul cubem

& dormiam, parato & tranquillo ſim animo, ſi tu tuo

ſpiritu ſpem & fiduciam meam firmaueris.

Thren. 3.

Obſerua

I

PSALMI QVARTI 63 quo mihi eſſet bonum expectandum Putas ne Deum in cœlis tam ocioſum eſſe vt curam tui habeat in ter ris Exiſtimas ne ab ore altiſsimi ſicut in Threnis Hie remiæ dicitur egredi bona ac mala Ego mallem in quiunt abundare frumento muſto quam multa gra tia fauore Dei tui Det vitam det opes animum mi hi æquum ipſe parabo Hę id genus aliæ ſunt impio rum Epicuręorum voces qui contempto Deo ſtudent tantum externæ mundanæ ⋯ tanquillitati Sed nihil eſt magis impium Non enim conditi ſumus ad ima ginem terrenorum bonorum ſed ad imaginem Dei vt Deum cognoſcamus cœleſtibus bonis ornemur Longe autem aliter affecti ſunt pij Hi enim non con temnunt Deum ſed inuocant eum non inhiant terre nis ſed cœleſtibus bonis nõ quærunt tranquillitatem felicitatem ſuam in externis facultatibus ſed in gra tia fauore Dei Leua inquiunt ſuper nos lumen vultus tui DOMINE Illi Epicuræi quærunt frumen tum muſtum putant ſe felices ſi his rebus in hoc ſe culo abundauerint Nos autem quærimus felicitatem noſtram tantum in lumine vultus tui Si tu reſpexeris nos benigno vultu ſi tu faueas nobis fueris nobis propitius miſericors nihil prorſus deerit nobis Non quærimus lætitiam carnalem qualem mundus ſectatur ſed lætitiam conſcientiæ Lætentur illi pro pter ſuas diuitias propter abundantiam frumenti vini ſui Da tu mihi lætitiam in corde meo exhilara conſcientiam meam tuo fauore ſufficiet mihi gratia tua fieri enim non poteſt quin in pace ſimul cubem dormiam parato tranquillo ſim animo ſi tu tuo ſpiritu ſpem fiduciam meam firmaueris Thren 3 Obſerua I